Vier jaar geleden lanceerde de Vlaamse overheid ‘Eén gezin, één plan ’met als inzet snelle, preventieve en nabije jeugdhulp. Over heel Vlaanderen gaan in zestien ‘intersectorale samenwerkingsverbanden’ hulpverleners uit verschillende sectoren samen aan de slag met alle hulpvragen van een gezin. Voor jeugdhulpvragen die niet onmiddellijk terecht kunnen bij een gepast aanbod van rechtstreeks toegankelijke jeugdhulp, voorziet het samenwerkingsverband binnen de maand een eerste contact. Via een flexibel aanbod spelen begeleiders in op de noden van het gezin gaande van het uitzuiveren van de hulpvraag, naar afstemmen van de hulpverlening tot toeleiding naar gepaste hulp of het overbruggen van de wachttijd.
Via een actieonderzoek vanuit Karel de Grote Hogeschool volgen we de implementatie van dit nieuwe flexibele aanbod binnen de verschillende samenwerkingsverbanden. We bekijk hoe de intersectorale teams vorm krijgen, hoe de begeleiders hun rol als gezinscoach invullen en wat aanmelders en gezinnen ervaren bij de begeleiding. De presentatie van Bie en Kathleen stelt de resultaten uit dit onderzoek voor.
Uit de praktijkervaringen van Leen De Schuymer (Samen1PlanGent)
Het zijn geen lineaire trajecten. Soms vertrekken we uit een consultvraag, maar evengoed lopen we kortere trajecten om een gezin in enkele maanden terug ‘on track’ te krijgen. In heel complexe situaties zien we dat de ‘hete patat’ van de ene naar de ander doorgeschoven wordt. 1G1P kan kan helpen om de krachten te bundelen.
En Marijke Huybrechts (1G1P Voor- en Noorderkempen):
Nieuwe inzichten van andere collega’s kunnen helpen om uit de tunnelvisie te komen.
Door Kathleen Van Loon & Bie Melis – Expertisecentrum Krachtgericht Sociaal Werk -Karel de Grote Hogeschool